Στα τέλη Οκτωβρίου το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ κατηγόρησε χωρίς περιστροφές τη Γερμανία ότι είναι ο διεθνής ταραξίας που εμποδίζει την επιστροφή στην ανάπτυξη τόσο στην Ευρωζώνη, όσο και στην παγκόσμια οικονομία συνολικά, με το πλεόνασμα των εξαγωγών που συντηρεί χάρη στην αναιμική εσωτερική ζήτηση.
Από σήμερα η Επιτροπή και πιο συγκεκριμένα ο αρμόδιος Επίτροπος Ρεν αρχίζουν σε βάθος έλεγχο του γερμανικού πλεονάσματος.
Ετσι η «ωραία ατμόσφαιρα» εθνικής ομοψυχίας στο Βερολίνο όπου Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες δεν μπορούν να διαφωνήσουν σχεδόν σε τίποτε σε σχέση με την Ευρωζώνη, σκιάζεται από τη μετωπική επίθεση των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ απέναντι στο Βερολίνο: Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες ζητούν από τη Γερμανία να τονώσει την εσωτερική ζήτηση για να υπάρξει κάποια εξισορρόπηση με τους εταίρους της εντός και εκτός Ευρωζώνης -Ε.Ε., ενώ ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι απαιτεί Τραπεζική Ενωση με πλήρεις αρμοδιότητες.
Αξιωματούχοι όπως ο Φινλανδός Ρεν και ο Γάλλος Μπαρνιέ που προσπάθησαν επιμελώς να αποφύγουν την ανοικτή σύγκρουση με το Βερολίνο, φαίνεται πλέον να έχουν χάσει κάθε ελπίδα για εξεύρεση κοινού παρονομαστή.
Γερμανία και Νότος της Ευρωζώνης συν τη Γαλλία μοιάζουν να βρίσκονται σε δύο παράλληλα σύμπαντα: Στον Νότο η απόφαση του Μ. Ντράγκι για μείωση των επιτοκίων καταγράφεται σαν μια πρώτη αλλά ανεπαρκής από μόνη της παροχή ρευστότητας στις αποστραγγισμένες εθνικές οικονομίες και την ίδια στιγμή τα γερμανικά ΜΜΕ μιλούν για επικίνδυνη επιστροφή στο φθηνό χρήμα. Η μυθοποίηση των γερμανικών εκλογών του περασμένου Σεπτεμβρίου έχει σχεδόν ξεχασθεί, καθώς το χάσμα ανάμεσα στη Γερμανία από την μιά μεριά και από την άλλη την πλειοψηφία των εταίρων της στην Ευρωζώνη, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στις Βρυξέλλες και την Φραγκφούρτη, αλλά και τις ΗΠΑ, διαρκώς αυξάνει.
Είναι προφανές ότι όταν η Ουάσιγκτον, οι Βρυξέλλες και η Φραγκφούρτη αποφασίζουν να δημοσιοποιήσουν τη διαφωνία τους με το Βερολίνο, έχουν πλέον εξαντληθεί οι προσδοκίες για παρασκηνιακή διαμόρφωση κάποιας συμβιβαστικής λύσης, με τη Γερμανία να προειδοποιείται πλέον ανοικτά και χωρίς περιστροφές για τη διεθνή και ευρωπαϊκή της απομόνωση.
ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΕΚΤ μιλούν σκληρή γλώσσα και έτσι σε κάποιο βαθμό καλύπτουν την πολιτική δειλία- νεπάρκεια των ισχυρών του Νότου, του Ολάντ, του Λέτα και του Ραχόι, που μέχρι σήμερα δεν βρήκαν το πολιτικό θάρρος να πουν σε κάποια Σύνοδο Κορυφής στη Μέρκελ, αυτά που η καγκελάριος ακούει σήμερα από τον Λιού, τον Ρεν και τον Ντράγκι.
Το τοπίο αλλάζει και παραμένει ανοικτό στοίχημα να γίνει μήνυμα που θα αγγίξει τους ψηφοφόρους στον Βορρά και στον Νότο της Ευρωζώνης εν όψει ευρωεκλογών την προσεχή άνοιξη : Το πρόβλημα της Ευρωζώνης δεν είναι ο Νότος, αλλά η Γερμανία, με τα δύο μεγάλα κόμματα να αυτοσυγχαίρονται για την καλή κατάσταση της χώρας τους και να επιτρέπουν μια σχετική χαλάρωση της λιτότητας στο εσωτερικό, που δεν στηρίζεται πουθενά αλλού παρά στη συνθλιβή των κοινωνιών του Νότου !
Είτε με τους γραφικούς αλήστου μνήμης Φιλελεύθερους είτε με τους άφωνους Σοσιαλδημοκράτες, η Μέρκελ συνεχίζει από τον Σεπτέμβριο του 2008 μέχρι και σήμερα στην ίδια γραμμή πλεύσης: Την εθνική περιχαράκωση, την εγκατάλειψη κάθε βήματος ενίσχυσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και την κυνική αποστράγγιση του Νότου για να παραταθεί μια εσωτερική οικονομική ευμάρεια, που βασίζεται όχι σε μια πετυχημένη συνταγή ανάκαμψης αλλά σε έναν ωμό και απροσχημάτιστο ηγεμονισμό σε βάρος των εταίρων της.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου