Ανείπωτη χαρά, απαράμιλλη συγκίνηση, πρωτοφανές δέος και μια χωριάτικη με φέτα είναι τα συναισθήματα με τα οποία γέμισα όταν πληροφορήθηκα πως ο Θεόδωρος ο Κωλοκοτρώνης ζει !
Και μάλιστα όχι ως ιστορική μνήμη, όχι ως ένα παράδειγμα προς μίμηση ούτε ως ένα εθνικό σύμβολο ή ένα άγαλμα για να εκτονώνουν τις πατριωτικές φαντασιώσεις τους τα μέλη της Χρυσής της Αυγής.
Ο Θεόδωρος ο Κωλοκοτρώνης ζει με την πιο κυριολεκτική σημασία της λέξης. Με σάρκα, με οστά και με φυσικές ανάγκες, βρίσκεται ανάμεσά μας και προσπαθεί ξανά, μετά από σχεδόν διακόσια χρόνια, να κάνει το καλύτερο που μπορεί για την Ελλάδα που υποφέρει και αγωνίζεται να διώξει τους νέους βάρβαρους κατακτητές της Τρόικας.
Επειδή κάποιοι άπιστοι Θωμάδες μπορεί να είστε έτοιμοι να μου στείλετε το τηλέφωνο του ψυχιάτρου ή του ψυχολόγου που σας κουράρει, να πω πως η διαπίστωση για τη νεκρανάσταση του Κωλοκοτρώνη δεν την έβγαλα από το μυαλό μου.
(Πριν από αυτό όμως θα ανοίξω μια παρένθεση, για να πω πως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τον γράφουν «Κολοκοτρώνη»... Πιθανότατα θεωρούν πως το συνθετικό «κόλον» είναι προτιμότερο από το συνθετικό «κώλος». Εγώ πάλι νομίζω πως το «κόλον», το οποίο είναι ένα τμήμα του παχέος του εντέρου, είναι ένα συνθετικό το οποίο καθόλου δεν τιμά τον αγωνιστή του ’21.
Θέλω να πω, είναι πολύ προτιμότερο τα οπίσθιά σου να είναι σκληρά σαν πέτρα, παρά η σκληρότητα να έχει να κάνει με το έντερό σου. Αλλά μπορεί και να κάνω και λάθος κι ελπίζω να με συγχωρήσετε).
Όπως και να έχει, το μείζον θέμα είναι πως η εμβληματική μορφή του ελληνικού του απελευθερωτικού του αγώνα είναι εν ζωή και μάλιστα κατοικεί μέσα στο σώμα ενός ανθρώπου τον οποίο μέχρι χτες γνωρίζαμε ως Βύρωνα Πολύδωρα.
Προς τιμήν του, αν και με καθυστέρηση πολλών ετών, ο ίδιος ο Βύρωνας αποκάλυψε τη Δευτέρα την πραγματική του ταυτότητα λέγοντας : «εγώ είμαι Κωλοκοτρώνης».
Ταυτόχρονα εκδήλωσε την πρόθεση του να πολεμήσει την Τρόικα, σκορπώντας ενθουσιασμό στο πανελλήνιο, το οποίο κρατάει όμως και μια πισινή, καθώς πάντα υπάρχει ο κίνδυνος ο Βύρων ο Πολύδωρας σύντομα να μας αποκαλύψει πως δεν είναι Κωλοκοτρώνης αλλά Ναπολέοντας ή Μέγας Αλέξανδρος ή κάποιος άλλος σφαγ... ζητώ συγνώμη... ή κάποιος άλλος στρατηλάτης και εκπολιτιστής.
Νομίζω, όμως, πως και σε αυτές τις περιπτώσεις η συγκίνηση θα πρέπει να είναι εξίσου μεγάλη, καθώς του αγώνα ενάντια στην τρόικα θα ηγείται μια σπουδαία ιστορική μορφή. Βέβαια, αυτό θα γίνεται μόνο τις μέρες που θα του το επιτρέπουν οι ειδικοί που θα τον παρακολουθούν, αλλά από το τίποτα κάτι είναι και αυτό και μπράβο του.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου