Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ΔΙΚΤΥΟ ΗΓΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ !...


Στη συνεδρίαση του Δικτύου Ηγετών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη, με αφορμή τη συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, συμμετείχε ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γιώργος Παπανδρέου.
 
Σύμφωνα με το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην ευρωπαϊκή κρίση που, όπως είπε, δεν είναι μόνο κρίση χρέους και δεν αφορά μόνο στις θεσμικές αδυναμίες της ΕΕ και της ευρωζώνης, αλλά «είναι και ζήτημα ανταγωνιστικότητας, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί με την μετάβαση της Ευρώπης σε μια πράσινη αναπτυξιακή προοπτική, με ανάλογες επενδύσεις στις υποδομές, τις μεταφορές, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την εκπαίδευση και την έρευνα».
 
Επιπλέον, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο ζήτημα της ανεργίας που «ταλανίζει ιδιαιτέρως τη Νότια Ευρώπη» και το οποίο «πρέπει να αντιμετωπιστεί με κοινές πολιτικές στην ΕΕ και με την προώθηση καινοτόμων προγραμμάτων εκπαίδευσης».
 
Ο κ. Παπανδρέου μίλησε ακόμα για τα ζητήματα δημοκρατίας και εκπροσώπησης, υποστηρίζοντας ότι προσλαμβάνουν ιδιαίτερη σημασία, μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ετών στην ΕΕ και των επιπτώσεων από την κρίση, «που απαιτούν την ανάληψη τολμηρών πρωτοβουλιών και αποφάσεων για την προώθηση μεγάλων θεσμικών αλλαγών».
 
Ανέφερε δε ότι πρόκειται για ζητήματα καθοριστικά και για το μέλλον της Βόρειας Αφρικής και του Αραβικού κόσμου, πολύ περισσότερο μετά την Αραβική Άνοιξη, ενώ, λόγω των σημαντικών εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, πρότεινε τη διαμόρφωση ενός στρατηγικού σχεδίου για τη Μεσόγειο, αλλά και την πραγματοποίηση σειράς περιφερειακών συναντήσεων, για την αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων σε διάφορα σημεία του πλανήτη.
 
Το Δίκτυο Ηγετών, στη συνεδρίαση του οποίου συμμετείχε ο κ. Παπανδρέου κατά το διήμερο της περασμένης Τετάρτης και Πέμπτης, συγκροτήθηκε από τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν και λειτουργεί υπό την εποπτεία του οικονομολόγου, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και συμβούλου του γγ του ΟΗΕ, Τζέφρι Σακς.
 
Σκοπός του Δικτύου, είναι να συμβάλλει με ιδέες και προτάσεις σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα που απασχολούν την παγκόσμια κοινότητα και συγκεκριμένα :
 
- Τη σύνταξη έκθεσης για τους στόχους που πρέπει να θέσει ο ΟΗΕ, μετά την ολοκλήρωση, το 2015, του Προγράμματος των Στόχων της Χιλιετίας και ειδικότερα για τα ακόλουθα ζητήματα: Βιώσιμη Πράσινη Ανάπτυξη, Ανισότητες- Φτώχεια, Υγεία- Παιδεία- Βιώσιμη Αγροτική Ανάπτυξη, Εναλλακτικές Πηγές Ενέργειας.
- Τις Μεγάλες Θεσμικές Αδυναμίες- Ζητήματα Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και Δημοκρατίας.
- Την Αντιμετώπιση Συγκρούσεων.

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΩΣ "ΔΕΝ ΘΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ" !...


Νέα μέτρα ως 1 δισ. ευρώ θα επιβληθούν το 2013 αν δεν επιτευχθεί ο στόχος για την είσπραξη 2,6 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις την ίδια χρονιά. Αυτό σημειώνεται στο προσχέδιο του Μνημονίου που είδε το φως της δημοσιότητας το πρωί της Παρασκευής και προβλέπει ότι ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος θα αυξάνεται αυτόματα αν τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις είναι μειωμένα λόγω καθυστέρησης για την πώληση συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων σε σύγκριση με τους στόχους του προγράμματος επί δύο συνεχόμενα τρίμηνα.

Για την «αναπλήρωση» της απώλειας εσόδων η κυβέρνηση θα προχωρεί σε περικοπές δαπανών στη γενική κυβέρνηση σε ποσοστό 50% του ποσού που δεν εισπράχθηκε από ιδιωτικοποιήσεις με βάση το συμφωνημένο πρόγραμμα πώλησης περιουσιακών στοιχείων (για το 2013 προβλέπονται έσοδα 2,6 δισ. ευρώ).

Για παράδειγμα αν αντί για 2,6 δισ. ευρώ εισπραχθούν το 2013 1,6 δισ. ευρώ, θα απαιτηθούν περικοπές για το 50% του 1 δισ. ευρώ που δεν εισπράχθηκε εγκαίρως, δηλαδή 500 εκατ. ευρώ. Στο Σχέδιο ορίζεται ότι τα νέα μέτρα θα αποφασίζονται κάθε φορά σε διαβούλευση με την τρόικα και ότι δεν θα ξεπερνούν κάθε φορά το 1 δισ. ευρώ.


Νέα μέτρα για να κλείσει το «δημοισιονομικό κενό» του 2014 πρέπει να αποφασιστούν ως τον Μάρτιο


-25.000 υπάλληλοι του δημοσίου θα μπουν στη νέα διαθεσιμότητα μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2013. Η κυβέρνηση πρέπει να υποβάλλει σχέδια για την αποχώρηση υπαλλήλων ανά τρίμηνο ως το τέλος του 2014.

-Νέα επανεξέταση του βασικού μισθού (κατώτατων αμοιβών) στον ιδιωτικό τομέα για «αύξηση αποτελεσματικότητας-καταπολέμηση» ανεργίας.

-Αυξήσεις στους λογαριασμούς της ΔΕΗ σε δύο φάσεις τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο.

-Νέες αντικειμενικές αξίες ακινήτων ως τον Μάρτιο του 2013.

ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΣΕ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ !...

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΦΟΡΟΜΠΗΧΤIΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ !...


Η πολυνομία, η αδιαφάνεια και οι συχνές αλλαγές που χαρακτηρίζουν το φορολογικό σύστημα επιτρέπουν τις ηθελημένες ή αθέλητες παρερμηνείες.
 
Ολη η Ελλάδα γνωρίζει ότι όχι μόνο κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της... φορολογίας, αλλά ότι είναι ολόκληρο σάπιο.
 
Αποκαλυπτική της απαράδεκτης κατάστασης η ερμηνεία νόμων με εγκυκλίους και εγκυκλίων με άλλες εγκυκλίους.
 
Το γαϊτανάκι των εγκυκλίων κρατάει δεκαετίες τώρα, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά.
 
Και τις συνέπειες πληρώνουν οι φορολογούμενοι, ιδίως οι συνεπείς, καθώς και οι συνειδητά εργαζόμενοι υπάλληλοι, ενώ το χάος και την αδιαφάνεια αξιοποιούν οι φοροφυγάδες και οι επίορκοι υπάλληλοι.
 
Με τη φορολογική μεταρρύθμιση περίμενε κανείς σημαντικές αλλαγές προς τη σωστή κατεύθυνση.
 
 Η προσδοκία είχε καλλιεργηθεί και με τις κατά καιρούς δηλώσεις για απλοποίηση, διαφάνεια, σύγχρονο φορολογικό σύστημα. Αλλά τελικά το σχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας μυρίζει μούχλα και φανερώνει πως τελικά επικράτησαν οι φορομπήχτες της Καραγεώργη Σερβίας.
 
Ενα απλό παράδειγμα. Την ώρα που όλη η προσπάθεια επικεντρώνεται στην πάση θυσία ανάπτυξη, μόνο αναπτυξιακό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί το φορολογικό νομοσχέδιο. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση η κατάργηση της απαλλαγής των τόκων του στεγαστικού δανείου για την αγορά πρώτης κατοικίας.
 
Κι είναι να απορεί κανείς πώς θα πάρει εμπρός η οικονομική μηχανή αν δεν ξεκινήσει η ατμομηχανή της, η οικοδομή.
 
Την απάντηση την ξέρουν μόνο οι εμπνευστές της ρύθμισης που εμφορούνται από τη φορομπηχτική λογική, που μετά την κρίση κατάντησε την οικονομία κρανίου τόπο.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ΕΜΕΙΣ, ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΣΗ !...

 
- Ούτε ένα - ούτε δυο αλλά 5 χαράτσια θα πληρώσουμε το Δεκέμβριο
 - Συνολικά το κράτος περιμένει να εισπράξει 5,36 δισ. ευρώ από τους πολίτες μέσω φόρων και τελών
 - Και τον Ιανουάριο θα έρθει το ΦΑΠ του 2011!

Οι φορολογούμενοι καλούνται μέσα στις επόμενες ημέρες να πληρώσουν φόρους και τέλη που συνολικά ανέρχονται σε 5,36 δισ. ευρώ.
Μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα τα νοικοκυριά θα πρέπει να εξοφλήσουν την επόμενη δόση του φόρου εισοδήματος και του ειδικού τέλους ακινήτων μέσω της ΔΕΗ, τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας του 2010, ενώ παράλληλα θα πρέπει να εξοφλήσουν τα τέλη κυκλοφορίας του 2013.

Μέσα στην επόμενη εβδομάδα, η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων θα ταχυδρομήσει τα πρώτα 120.000 ειδοποιητήρια στους φορολογουμένους για την καταβολή του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας του 2010. Τα σημειώματα θα αποσταλούν κατά προτεραιότητα σε όσους δεν πλήρωσαν το περασμένο καλοκαίρι το ΕΤΑΚ του 2009.

Το υπουργείο Οικονομικών αναμένει να εισπράξει:

- 1,11 δισ. ευρώ από τον φόρο εισοδήματος που καταβάλλουν οι φορολογούμενοι με δόσεις. Πολλοί είναι βέβαια εκείνοι που αφού θα τους πέσουν μαζεμένα, θα αφήσουν απλήρωτες τις δόσεις και θα περιμένουν αργότερα να κάνουν διακανονισμό.
 Από την αρχή του έτους μέχρι και το τέλος Οκτωβρίου τα «νέα» ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο ανήλθαν σε 11 δισ.

- 1,12 δισ. ευρώ από ΦΠΑ. Όμως, πολλοί επιχειρηματίες, ενώ μεν εισπράττουν τον ΦΠΑ δεν τον αποδίδουν τελικά στην εφορία, καθώς αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα ρευστότητας και χρησιμοποιούν τα ποσά του ΦΠΑ για την πληρωμή μισθών, αγορά εμπορευμάτων κ.ά.
- 1,8 δισ. ευρώ από τον ειδικό φόρο που επιβάλλεται στα τσιγάρα, τα ποτά τα καύσιμα και ειδικά από τον ΕΦΚ που επιβάλλεται στο πετρέλαιο θέρμανσης. Όμως η κατανάλωση πετρελαίου σημειώνει κάμψη αφού δεν υπάρχει σάλιο για πετρέλαιο.

- 231 εκατ. ευρώ από τις δόσεις του ειδικού τέλους ακινήτων και από τον φόρο ακίνητης περιουσίας του 2010.

- 1,1 δισ. ευρώ από τα τέλη κυκλοφορίας που πρέπει να καταβληθούν μέχρι τις 31Δεκεμβρίου 2012.

Οσον αφορά στο Φόρο Ακίνητης Περιουσίας του 2010, υπόχρεοι στην καταβολή του είναι περίπου 350.000 φορολογούμενοι. Η ΓΓΠΣ εκτιμά ότι τα περισσότερα σημειώματα για την καταβολή του ΦΑΠ του 2010 θα ταχυδρομηθούν μέσα στον Δεκέμβριο και τα υπόλοιπα μέσα στον ερχόμενο Ιανουάριο. 

Την ίδια ώρα θα γίνει και η εκκαθάριση των δηλώσεων Φόρου Ακίνητης Περιουσίας για το 2011. Ο ΦΑΠ του 2011 υπολογίζεται ότι θα επιβληθεί σε περισσότερους από 500.000 ιδιοκτήτες, καθώς το αφορολόγητο όριο είναι χαμηλότερο, στις 200.000 ευρώ, ενώ ο συντελεστής αυξάνεται στο 0,2%. Συνολικά το υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει ότι θα εισπράξει περίπου 600 εκατ. ευρώ από τον ΦΑΠ του 2011.
Ο μεγαλύτερος όγκος των ειδοποιητηρίων για την καταβολή του ΦΑΠ του 2011 θα αποσταλεί μέσα στον Ιανουάριο. Προτεραιότητα θα δοθεί σε όσους δεν πλήρωσαν τον ΦΑΠ του 2010, καθώς το ακίνητό του ήταν κάτω από το αφορολόγητο όριο.

Να μην ξεχάσουμε ότι τις επόμενες εβδομάδες θα καταφθάσει και η τρίτη από τις πέντε δόσεις του Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών, που έχει ενσωματωθεί στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Το ειδικό τέλος θα πληρώνεται σταδιακά κάθε δίμηνο έως και τον Ιούνιο του 2013, με στόχο να εισπραχθούν έσοδα της τάξης των 2,5 δισ. ευρώ.


Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

ΛΥΣΗ - ΜΠΑΛΩΜΑ !...

 
 Παρά την απόφαση του Eurogroup, όπως είπε στο Spiegel, ανώτατος Γερμανός αξιωματούχος που συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις «την άνοιξη, θα αναγκαστούμε να ξανασχοληθούμε μ' αυτά τα σκουπίδια», εννοώντας ότι την άνοιξη η Γερμανία θα αναγκαστεί να ξαναφέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το θέμα του κουρέματος του ελληνικού χρέους.
 
Στο δημοσίευμά του, το γερμανικό περιοδικό τάσσεται υπέρ της θέσης του ΔΝΤ, που ζητά ένα νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και απορρίπτει τη στρατηγική της Μέρκελ και του Σόιμπλε.

Ο μοναδικός τρόπος για να μειωθεί το ελληνικό χρέος σε βιώσιμο επίπεδο είναι μέσω ενός κουρέματος στο οποίο θα συμμετέχουν οι πιστωτές της κυβέρνησης, πιστεύει το ΔΝΤ, γράφει το περιοδικό. Όμως, εξαιτίας των γερμανικών εκλογών το Βερολίνο αρνείται ακόμη και να εξετάσει αυτή την πρόταση, αναφέρει.

«Αν διαγραφεί μέρος του χρέους της ελληνικής κυβέρνησης, η Γερμανία θα πρέπει να ξεγράψει δισεκατομμύρια που έδωσε σε δάνεια για τη διάσωση της Ελλάδας. Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που η ελληνική κρίση θα κοστίσει χρήματα στους Γερμανούς φορολογούμενους, πράγμα που η Άνγκελα Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα ήθελαν να αποφύγουν σε προεκλογική περίοδο» εξηγεί το περιοδικό.

Οπως αναφέρει το Spiegel, οι περισσότεροι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι μια διαγραφή τουλάχιστον μέρους του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη. Στην αντίθετη περίπτωση, η Ελλάδα θα καταδικαστεί σε περισσότερη λιτότητα ενώ ήδη έχει περικόψει τον προϋπολογισμό της σε βαθμό ανήκουστο για ανεπτυγμένη χώρα. Το αποτέλεσμα είναι ένας φαύλος κύκλος χωρίς έξοδο από την ύφεση.

«Ο Σόιμπλε το γνωρίζει αυτό», γράφει το γερμανικό περιοδικό, προσθέτοντας ότι προβάλει επιχειρήματα που δεν ευσταθούν. «Η Γερμανία έχει συνηθίσει να γίνεται το δικό της στην ευρωζώνη. Όμως πλέον αντιμετωπίζει αυξανόμενες αντιδράσεις. Οι ανώτατοι εκπρόσωποι της Τρόικας Γιοργκ Ασμουσεν από την ΕΚΤ, Τόμας Βίζερ από το Euro Working Group και Πόλ Τόμσεν από το ΔΝΤ ζητούν κούρεμα του χρέους.
Στόχος τους είναι το 2020 να μειωθεί το επίπεδο του ελληνικού χρέους από το 144% του ΑΕΠ, στο οποίο θα φθάσει χωρίς κούρεμα, στο 70%. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, οι πιστώτριες χώρες πρέπει να ξεχάσουν τα μισά λεφτά τους» υπογραμμίζει το άρθρο.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΙ !...

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ !...

ΔΝΤ : ΕΧΘΡΟΣ Ή ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ?...


Είμαστε αντιαμερικανοί ; Ήμασταν. Είμαστε φιλοαμερικανοί ; Φλερ-τάρουμε ντροπαλά με την ιδέα μιας προσωρινής... μοιχείας υπό τον πειρασμό μιας θελκτικής υποψίας : Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα αξιώνει εδώ και τώρα συνολική λύση στο ελληνικό πρόβλημα.
 
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ο Δούρειος Ίππος για την άλωση της εθνικής κυριαρχίας ; Ήταν. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μπορεί στη συγκυρία να 'ναι ο πολιορκητικός κριός για την εκπόρθηση των οχυρών της Μέρκελ στο πρόβλημα του ελληνικού χρέους που αποτελεί τον βρόχο της ελληνικής οικονομίας ; Μπορεί και να γίνει.
 
Μήπως ο «εχθρός» ΔΝΤ μπορεί να μετεξελιχθεί στις σημερινές συνθήκες σε εθνικό σύμμαχο ;
 
 Μήπως, ασχέτως κινήτρων, φαντάζει υποστηρικτής των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για το δημόσιο χρέος των χωρών της Ευρώπης, την επίλυση του οποίου ζητά με Διεθνή Διάσκεψη ο Γ. Δραγασάκης στη σημερινή του συνέντευξη ;
 
Μήπως αυτός που... άνοιξε την πόρτα στο IMF, ο Γ. Παπανδρέου, την ώρα που η Ελλάδα διένυε το «πράσινο μίλι» υποχρέωνε τη Γερμανία - εν αγνοία του έστω - σε αναστολή εκτέλεσης της θανατικής ποινής για την χώρα μας; Βρισκόταν όντως η οικονομία στο «πράσινο μίλι» το 2009 ;
 
Υπενθυμίζουμε εν γνώσει της βραχείας μνήμης που μας χαρακτηρίζει : Οι δημόσιες δαπάνες είχαν εκτοξευθεί στο 52% του ήδη συρρικνούμενου ΑΕΠ, τα έσοδα είχαν κατακρημνισθεί στο 39%. Πάνω από το 40% των πρωτογενών δαπανών αφορούσαν μισθούς και συντάξεις, καθώς οι δαπάνες μόνο γι' αυτές είχαν αυξηθεί κατά 11% το 2009 με 75.000 προσλήψεις στην τελευταία πενταετία. Ανταγωνιστικότητα ; Ανέκδοτο. Ο Ξένιος Ζευς της επιχειρηματικότητας βρισκόταν στην θέση 109 στη λίστα της Παγκόσμιας Τράπεζας με τις 183 χώρες. «Ελληνιστί» η χώρα μας ήταν ease of doing business.
 
Όχι. Η ελληνική οικονομία δεν βρισκόταν στο «πράσινο μίλι». Είχε πεθάνει χωρίς εμείς να το γνωρίζουμε. Και επί της σορού της που σκέπαζε ο σωρός των δημοσιονομικών απορριμμάτων γλεντοκοπούσαν κερδοσκοπικά funds χρηματοδοτώντας απίθανα ελλείμματα. Ο δηλητηριώδης χιτώνας του Κένταυρου Νέσσου στον Ηρακλή. Στο αβίωτο δημόσιο χρέος.
 

Οι εξελίξεις γύρω από το ελληνικό ζήτημα θέτουν σε σκληρή δοκιμασία στερεότυπα και απολιθωμένες ιδεοληψίες που τις αγνοεί ο ποικιλώνυμος πολιτικός και κοινωνικός σχηματισμός της ελληνικής βουλησιαρχίας. Όσοι αυτοδικαιώνονται και αλληλοσυγχαίρονται στριμώχνοντας την πραγματικότητα σε προκατασκευασμένα ιδεολογικά και πολιτικά καλούπια.
Πλην όμως, οι εξελίξεις καταδεικνύουν πως ουδείς μπορεί να λειτουργεί αγνοώντας την περίπλοκη διεθνή πραγματικότητα, πλην πολιτικών κοσμοκαλόγερων που απολογούνται στον δικό τους Άγνωστο θεό. Πολλώ δε μάλλον σε μια εποχή με διασυνδεδεμένες παρά ποτέ τις οικονομίες του πλανήτη.Δείχνουν οι εξελίξεις πως χωρίς συνεχή διεύρυνση της παραγωγικής βάσης για συσσώρευση εγχώριου πλούτου, με παράλληλη δημοσιονομική εξυγίανση, δεν υπάρχει μέλλον για τη χώρα.
Ειδικότερα την ώρα που η Ευρωζώνη σπαράσσεται από εθνοκεντριστές ηγέτες και από τη θηλυκή νάρκισσο της γερμανικής ισχύος, είναι δυσκολότερο παρά ποτέ να δείξει αλληλεγγύη. Δυστυχώς η ΟΝΕ δεν γράφεται με bold το «Ο» και το «Ν» φαντάζει χλομό, καθώς το «ενιαίο νόμισμα» είναι υποτιμημένο για τη Γερμανία και υπερτιμημένο για τις χώρες του Νότου. Διαιρεί αντί να ενώνει.
Ενισχύει χωρίς να μειώνει την ανισομερή ανάπτυξη επωάζοντας το αβγό της διάσπασης.Όποιος αγνοεί αυτές τις πραγματικότητες υπνοβατεί και, ατυχώς, ετοιμάζει τη χώρα για «ξαφνικό θάνατο» με παρηγορία ότι θα την βρει «στον ύπνο».
Η μη παραδοχή της τραγικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η πατρίδα, οι «μισές αλήθειες» που δεν βοηθούν τους πολίτες στη συνειδητοποίηση του προβλήματος αποτελούν συνταγή θανάτου. Τον βλέπουμε ήδη ως αποσάθρωση του κράτους. Με αντάρτικο στη Δικαιοσύνη, στο Πανεπιστήμιο και σε άλλους κρατικούς θεσμούς. Κράτος εναντίον κράτους. Κράμερ εναντίον Κράμερ. Θάνατος με επιλογή την αυτοκτονία.


Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Ο ...ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ !...


Σε μια συγκυρία που οι άνθρωποι τρέχουν στα…καταφύγια για να σωθούν από τους εκετοξευόμενους μύδρους της ψήφισης του τρίτου μνημονίου, αποτελεί πράγματι μια παραδοξότητα η υψηλή δημοτικότητα που εμφανίζει, σύμφωνα με μια έρευνα γνώμης, ο υπουργός Οικονομικών.

Αμφιβάλλω αν στα τηλέφωνα της δημοσκόπησης απάντησε κάποιος που τρέφεται στα συσσίτια, που βασανίζεται και ξοδεύεται στα πενταψήφια για να βρει γιατρό και φάρμακο, που ψάχνει κάθε φτηνή θερμάστρα εκτός πετρελαίου και μετά καθηλώνεται στην ουρά της ΔΕΗ για τον διακανονισμό του λογαριασμού, που ανατιμάται προοδευτικά από τον Γενάρη.

Μάλλον αυτή η μεγάλη κατηγορία πολιτών δεν βρέθηκε στο τηλέφωνο για να ανταμείψει τον κ. Στουρνάρα με θετική γνώμη και μάλιστα σε ποσοστό που προσεγγίζει το 50%. Δηλαδή ένα ποσοστό αποδοχής σε περίοδο οικονομικής καταστροφής, που δεν είχε ούτε ο κ. Τσοβόλας στην εποχή του «...δώστα όλα».

Ίσως ο υπουργός Οικονομικών να εκφέρει πειστικά τη βεβαιότητα για την δόση και αυτό προσδίδει ανακούφιση σε κάθε απελπισμένο και εξαρτώμενο. Μπορεί, η σκηνική του παρουσία ενόσω συνδιαλέγεται με τους ομολόγους να κρίνεται αξιοπρεπέστερη εγγύτερων προκατόχων, που περιέφεραν εικόνες φουκαράδων ή καμπόσων.
 
Ακόμη μπορεί να λειαίνει τις γνώμες το γεγονός ότι δεν προέρχεται από τον στίβο των πολιτικών, αλλά των τεχνοκρατών και μάλιστα αυτών που κατήρτισαν και επέβλεψαν τα σχέδια της σύγκλισης και της εισόδου στο ευρώ, ασχέτως αν πολλοί δεν το θυμούνται.

Στην αλλόκοτη εποχή στην οποία μόλις μπαίνει η κοινωνία μας, κάθε πλευρά που φιλοδοξεί να την διαχειριστεί οικοδομεί το προφίλ των απαραίτητων ηρώων της. Αυτών που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση οικονομικής πολιορκίας που εξανδραποδίζει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στο όνομα μιας νομισματικής σύγκλισης.

Μιας προσαρμογής που εκεί γύρω στα χρόνια του Μιλένιουμ φάνταζε ευλογία και τώρα μοιάζει κατάρα, που θα σημαδέψει τη νέα γενιά πέρα από την ενηλικίωση του αιώνα, και θα φέρει την κοινωνία στο απόλυτο άνοιγμα της ψαλίδας των ανισοτήτων. Κατά τραγική ειρωνεία στο όνομα της ευρωπαϊκής ενοποίησης την ώρα που η Ήπειρος μας τέμνεται από ένα βαθύ οικονομικό Παράλληλο, πλούτου και ένδειας.

 

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΪΔΟΥ !...


 Ειλικρινά δεν έχω αντιληφθεί εάν η κυβέρνηση έχει κάποια θέση - άποψη για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Πολύ φοβάμαι ότι επικράτησε η άποψη «ας πάρουμε εμείς τώρα τη δόση και ας αφήσουμε τ' άλλα στη Λαγκάρντ και τη Μέρκελ»!
 
Δηλαδή στον «αυτόματο πιλότο» της Ευρώπης. Εναν «πιλότο», βέβαια, που δεν υπάρχει... Τη στιγμή μάλιστα που όλη η Ευρώπη ασχολείται με το ελληνικό χρέος. Μόνο η κυβΕιλικρινά δεν έχω αντιληφθεί εάν η κυβέρνηση έχει κάποια θέση - άποψη για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Πολύ φοβάμαι ότι επικράτησε έρνησή μας απουσιάζει... Δεν αμφισβητώ ότι η δόση και ο τρόπος καταβολής της κ.λπ. είναι θέμα ζωής ή θανάτου αυτήν τη στιγμή για τη χώρα.

Ομως, η οποιαδήποτε σοβαρή λύση του ελληνικού προβλήματος συνδέεται, είναι αλήθεια, με πολλά πράγματα - πρωτίστως όμως με την αντιμετώπιση του χρέους. Γιατί δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε χρέος. «Ρουφάει» τη χώρα. Κοντεύει να γίνει... διπλάσιο του ΑΕΠ. Σε συνδυασμό, δε, με μια αθροιστική μείωση του ΑΕΠ κατά 25 μονάδες και με επίταση, λόγω μέτρων της υφεσιακής ροπής για το 2013, δεν υπάρχει σοβαρή λύση του ελληνικού προβλήματος χωρίς δραστική μείωση του επίσημου χρέους, χαλάρωση της ύφεσης και σύνδεση της αποπληρωμής του με τους ρυθμούς ανάπτυξης.
 
Η παραμονή της Ελλάδας έχει ένα κόστος για την Ευρώπη. Το ίδιο και η έξοδός της. Στη δεύτερη περίπτωση το κόστος και οι κίνδυνοι για την Ευρώπη, γνωρίζουν όλοι, ότι είναι πολύ μεγαλύτεροι και για την Ευρώπη και για τη διεθνή οικονομία. Οι Γερμανοί δεν μπορούν να κάνουν το κορόιδο και να «πετάνε την μπάλα» συνεχώς στην εξέδρα.
 
Η λογική της Μέρκελ και του Σόιμπλε να «κάνουμε το κορόιδο» μέχρι τις εκλογές και μετά βλέπουμε, το πιο πιθανό είναι να γίνει «μπούμερανγκ». Ηδη οι σοσιαλδημοκράτες έχουν επίκεντρο της αντιπολίτευσής τους ότι «η Μέρκελ δεν λέει την αλήθεια για την Ελλάδα». Εν πάση περιπτώσει, τα εσωτερικά πολιτικο-κομματικά συμφέροντα δεν μπορεί να είναι υπέρτερα της ευρωπαϊκής προοπτικής και του ευρώ, ιδίως για μια χώρα που θέλει να ηγηθεί της ενιαίας Ευρώπης! Ουδείς μπορεί να κάνει το «κορόιδο»...

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ο ΚΑΥΓΑΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΠΑΠΛΩΜΑ» !...

Ο έλεγχος του ελληνικού τραπεζιού συστήματος, η διανομή της μεγάλης επιχειρηματικής πίτας των αποκρατικοποιήσεων και των μεγάλων κρατικών προμηθειών και η κατανομή των κονδυλίων που θα διατεθούν τα απόμενα χρόνια στην Ελλάδα μέσω προγραμμάτων της ΕΕ, είναι η πραγματική ουσία των "τεχνικών ζητημάτων", στα οποία φαίνεται ότι σκοντάφτουν μέχρι στιγμής οι προσπάθειες επίτευξης συμφωνίας για τη διευθέτηση του προβλήματος χρέους και την εκταμίευση της δόσης του δανείου.
 
 Ενας ευρωπαϊκός "καυγάς για το (ελληνικό) πάπλωμα" βρίσκεται σε εξέλιξη και από την εκβαση του θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό πότε και ποιά λύση θα δοθεί.
 
Το θέμα ετέθη απερίφραστα κατά τις συζητήσεις στο Eurogroup και το μήνυμα προς την ελληνική πλευρά ήταν σαφές : Πρώτα θα συμφωνηθεί ατύπως ένα γενικό πλάνο κατανομής των αποκρατικοποιήσεων και της υπόλοπης "πίτας" και μετά θα δοθεί το πράσινο φώς για την εκταμίευση της δόσης και θα υπάρξει συμφωνία για συνολική λύση.
 
Το ζήτημα αυτό καλείται να διαχειρισθεί τώρα ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, που πραγματοποιεί επαφές στις Βρυξέλλες με Ευρωπαίους αξιωματούχους, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με ηγέτες του σκληρού πυρήνα τις ευρωζώνης. Τα περιθώρια χειρισμών είμαι περιορισμένα, καθώς από την πλευρά των Ευρωπαίων οι όροι είναι ξεκάθαροι, ενώ οποιαδήποτε δέσμευση αναλάβει θα μπορεί να την υλοποιήσει μόνον με τη συγκατάθεση των κυβερνητικών εταίρων του.
 

Θέσεις, απόψεις και τακτικές ευρωπαϊκών κυβερνήσεων διαμορφώνονται σε συνάρτηση με οικονομικά συμφέροντα των χωρών τους και με τις επιδιώξεις ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων τους, που προσπαθούν να ενισχύσουν την παρουσία τους στην Ελλάδα, αξιοποιώντας δυνατότητες και ευκαιρίες.

 Οι μεγαλύτερες πιέσεις ασκούνται από τη Γερμανία, η οποία παρεμβάλει συνεχώς προσκόμματα, επιμένει στην αντιπαράθεση με το ΔΝΤ και τραινάρει τη λήψη αποφάσεων, προκειμένου να επιτύχει τα μεγαλύτερα δυνατά "ανταλλάγματα".

Πρώτος στόχος των γερμανικών συμφερόντων είναι η άλωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο θεωρούν παραδοσιακά "γαλλοκρατούμενο", λόγω της ισχυρής παρουσίας γαλλικών χρηματοπιστωτικών ομίλων στην ελληνική αγορά. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος η Εθνική Τράπεζα, για την οποία στήνει πολιορκητικό κλοιό η Deutsche Bank.

 Στο στόχαστρο των Γερμανών βρίσκονται επίσης ο ενεργειακός τομέας, τα μεγάλα έργα πληροφορικής του δημόσιου τομέα - όπου ο εκσυγχρονισμός θα γίνει με γερμανική "τεχνική βοήθεια¨και επίβλεψη - οι κατασκευές και οι κρατικές προμήθειες, συμπεριλαμβανομένων των αμυντικών

Οπως διαπιστώθηκε κατά την επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ στην Αθήνα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον δε΄θιχνει η γερμανική κυβέρνηση και για την προώθηση των συμφερόντων των γερμανικών φαρμακοβιομηχανιών, οι οποίες προαγματοποούν πωλήσεις πολλών δισ, ευρώ στην ελληνικη αγορά, κυρίως προς τον δημόσιο τομέα (νοσοκομεία, ΕΣΥ, ασφαλιστικά Ταμεία).

 Στον ενεργειακό τομέα, πέραν των σχεδίων για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγε΄ς (πρόγραμμα "Ηλιος" κλπ), το ενδιαφέρον εστιάζεται στην μερική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την εκχώρηση τομέων εργασιών της σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.

 Το Βερολίνο πιέζει ήδη από καιρό για τη συναψη συμφωνιών που θα αφορούν τη δημιουργία νεων ενεργειακών μονάδων, την εκμετάλλευση λιγνιτικών κοιτασμάτων και τη διανομή ενέργειας.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ "ΚΟΜΜΑ" ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ !...


Εκδοτικά συμφέροντα που επί δεκαετίες διαπλέκονται με την εκάστοτε κυβέρνηση, ανεξαρτήτως ιδεολογικών διαφορών, πολιτικοί που ανακάλυψαν ότι πουλάει η πατριδοκαπηλία και ο δήθεν τσαμπουκάς, χρεωμένοι επιχειρηματίες που θέλουν «να μηδενίσει το κοντέρ», αλλά και πλούσιοι με μπόλικο χρήμα στο εξωτερικό, που θέλουν να αγοράσουν περιουσιακά στοιχεία στο τσάμπα. Να γίνουν «τσιφλικάδες».

Αυτοί είναι οι βασικοί συντελεστές του κόμματος της «δραχμής», που θέλουν την επαναφορά στο εθνικό νόμισμα, για λόγους εντελώς διαφορετικούς από το ΚΚΕ, το Λαφαζάνη ή κάποιους θεωρητικούς της οικονομίας.

Αυτοί επαναφέρουν ξανά το δίλλημα «ευρώ ή δραχμή», με την ευκαιρία των διαφωνιών ανάμεσα στους δανειστές μας για το ελληνικό χρέος. Όχι γιατί επιθυμούν την κοινωνική και οικονομική ευημερία γενικώς, αλλά για τα δικά τους ξεκάθαρα ιδιοτελή συμφέροντα.

Οι πολιτικοί διότι θέλουν ξανά την πρέσα που τυπώνει χρήμα, θέλουν το ρουσφέτι, τη διαπλοκή, το «μποναμά» στον ψηφοφόρο, (ασχέτως αν θα τον τρώει ο πληθωρισμός) ενώ δεν θέλουν- με τίποτε- τον έλεγχο που επιβάλλουν τώρα οι δανειστές. Με κορυφαίο παράδειγμα τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που βάζουν ποινές για τις παραβάσεις προϋπολογισμών. Με μια φράση θέλουν πίσω την… «κουτάλα»!
Οι επιχειρηματίες, είτε διότι πιστεύουν ότι μια επιστροφή στη δραχμή θα επιφέρει και διαγραφή των υπέρογκων χρεών τους, είτε διότι ανήκουν σε κλάδους που θα ωφελούντο από μια υποτίμηση, είτε διότι η «ισορροπία» των συμφερόντων τους έχει προ πολλού γύρει υπέρ των καταθέσεων τους στο εξωτερικό.

Οι εκδότες διότι έμαθαν να λειτουργούν σε καθεστώς ασυδοσίας και διαπλοκής, πέρα από κάθε έννοια «αποτελεσματικότητας». Υπήρξαν «κράτος εν κράτει», με παράπλευρα πλεονεκτήματα σε άλλες δουλειές ή κατ ευθείαν στην τσέπη τους. Γι αυτό άλλωστε οι επιχειρήσεις τους δεν ήταν κερδοφόρες ούτε τις χρυσές εποχές πριν την κρίση. Επιχειρηματικά ετοιμοθάνατοι, έχουν κάθε λόγο να αναπολούν το «αμαρτωλό» παρελθόν. Τότε πέτυχαν όλα όσα έχουν πετύχει.

Είμαι ο τελευταίος που θα ισχυριστεί ότι η στάση των δανειστών μας είναι ιδανική. Άλλωστε η κριτική από αυτή τη στήλη υπήρξε συνεχής. Για τα μνημόνια, τις ανεδαφικές προσδοκίες, την ανούσια «εσωτερική υποτίμηση» και την τιμωρητική διάθεση. Για το ανεδαφικό των «προγραμμάτων» που εκπόνησαν, με βάση τις συνθήκες στην ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Βρήκαν τότε και τα έκαναν. Πάτησαν στην ολιγωρία, την ανικανότητα, την ανεπάρκεια της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ώστε να κινηθούν με γνώμονα τα συγκυριακά τους συμφέροντα πολιτικά και οικονομικά.

Τώρα όμως, σε μια φάση που οι ίδιοι οι δανειστές, συνειδητοποιούν, έστω εν μέρει, κάποια λάθη τους, τώρα που το παιχνίδι δείχνει ότι μπορεί να γυρίσει σταδιακά προς όφελος της χώρας, αρχίζει να συμβαίνει το αντίστροφο.

Οι οπαδοί της δραχμής πατούν στην ολιγωρία των δανειστών, στην έλλειψη ετοιμότητας για δύσκολες αποφάσεις, ώστε να προωθήσουν τη δική τους «ατζέντα»,

Επικαλούμενοι «ηθικά δικαιώματα», την «εθνική αξιοπρέπεια» και άλλα συνθήματα, προσπαθούν να εξάψουν την κοινή γνώμη, αργά μεν αλλά σταθερά, προς την κατεύθυνση μιας άλλης λύσης, που πονηρά βεβαίως αποφεύγουν να ονοματίσουν.

Το επικίνδυνο είναι ότι ανάμεσα τους ξεπροβάλλουν πλέον κι εκείνοι που ένα χρόνο πριν «σταύρωσαν» τον Παπανδρέου, θεοποιώντας τη… Μέρκελ και τον Σαρκοζί.

Διότι τώρα ανακαλύπτουν ότι πέρα από τα δικαιώματα και τα προνόμια των πολλών, που εθίγησαν από καιρό «για το καλό της χώρας», κινδυνεύουν να χαθούν –πιθανότατα ολοσχερώς-και τα δικά τους!

Ατυχώς γι αυτούς, έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η Ευρώπη έχει ήδη συνδεθεί σε υψηλότατο βαθμό με τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Τώρα αυξάνονται οι δυνατότητες για περισσότερη διαπραγμάτευση, (και όχι απλώς για άνευ όρων υπακοή), αρκεί να υπάρξει αξιοπιστία στα υπεσχημένα περί διαρθρωτικών αλλαγών και στον έλεγχο κόστους του δημοσίου.

Κι όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι η ελληνική κοινωνία δεν θα τσιμπήσει σε προσπάθειες «διχασμού» και ακραίας πόλωσης, ότι δεν θα τινάξουμε μόνοι το σπίτι μας στον αέρα. Κι ότι θα ασχοληθούμε σοβαρά και συγκροτημένα, με την ανασύνταξη δυνάμεων που απαιτείται, όχι μόνο σε επίπεδο ηγεσίας, αλλά και στη βάση.

Διότι, η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει δραστικά, έως ότου υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη της χώρας, για την μετάλλαξη της οικονομίας και των δομών της.

Κάτι με το οποίο ουδείς από τους υποτιθέμενους «τιμονιέρηδες» της χώρας μας ασχολείται σοβαρά..

Ίσως διότι η ενασχόληση με πλαστά διλλήματα του τύπου «ευρώ η δραχμή», είναι πολύ λιγότερο κοπιαστική..
 

ΤΑ ΔΥΟ ΚΑΠΕΛΛΑ ΤΗΣ ΛΑΓΚΑΡΤΝ !...

Η αδυναμία των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών του Eurogroup να πάρουν απόφαση για τον τρόπο μείωσης του ελληνικού χρέους δεν οφείλεται στην ανεπάρκεια της Ελλάδας (όπως τις προηγούμενες φορές) αλλά τα αντίθετα συμφέροντα μέσα στην Ευρώπη. Τον καταλυτικό ρόλο έπαιξε η Γαλλίδα κριστίν Λαγκάρντ, πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και νυν Διευθύντρια του ΔΝΤ.
 
Η κυρία Λαγκάρντ φοράει δυο καπέλλα. Το ένα της Διευθύντριας του ΔΝΤ και το άλλο της Γαλλίδας υπουργού Οικονομικών. Το καπέλλο του ΔΝΤ της επιβάλει να χρηματοδοτήσει την Ελλάδα μόνο αν το χρέος της θεωρείται βιώσιμο. Το καπέλλο της Γαλλίδας της επιβάλει να επιδιώξει πάση θυσία το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που διακρατούν οι ευρωπαικές κεντρικές τράπεζες. Έτσι χρησιμοποιεί το καταστατικό του ΔΝΤ που δεν της επιτρέπει να δανείσει ένα κράτος με μη βιώσιμο χρέος, για να εξασφαλίσει οτι στο μέλλον το χρέος της Γαλλίας θα "κουρευτεί".
 
Η πραγματικότητα έχει ώς εξής : Πράγματι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο. Μόνο αν χαριστεί ένα μεγάλο μέρος του είμαστε σε θέση να το πληρώσουμε. Αυτό το ξέρουν όλοι. Όμως οι Γερμανοί δεν θέλουν να κουρευτεί το ελληνικό χρέος που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες. Πολλοί υποστηρίζουν οτι οι Γερμανοί αντιδρούν διότι έχουν φέτος εκλογές και δεν θέλουν να απολογηθούν στους πολίτες επειδή χάρισαν στους Έλληνες λεφτά. Δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος, ούτε ο σημαντικότερος.
 
Κατά τη γνώμη μου ο σημαντικότερος λόγος είναι οτι αν κουρευτεί τώρα το ελληνικό χρέος, θα ανοίξει ο δρόμος για κούρεμα και του Ισπανικού και του Ιταλικού και τελικά του Γαλλικού. Μην ξεχνάμε οτι η Γαλλία υποβαθμίστηκε ήδη απο την Standard and Poors και απο την Moodys, πράγμα που σημαίνει οτι αργά αλλά σταθερά δρομολογείται η κρίση στη Γαλλία.
 
 
Αν λοιπόν αρχίσουν τα "κουρέματα" στην Ευρώπη, η Γερμανία θα μείνει "φαλακρή". Θα πρέπει ώς η μεγαλύτερη δανείστρια χώρα να χάσει πάρα πολλά χρήματα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ώς ισχυρότερη οικονομικά χώρα της Ευρώπης θα αναγκαστεί να πληρώσει τα περισσότερα για να καλύψει τις απώλειες που θα έχει η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα απο το κούρεμα όλων των ευρωπαικών ομολόγων.                                               
Η Γερμανία λοιπόν κοιτάζοντας το δικό της συμφέρον αρνείται να δεχθεί οποιοδήποτε κούρεμα των ελληνικών ομολόγων. Η Γαλλία απο την άλλη, όπως ενδόμυχα και η Ιταλία και η Ισπανία και η Πορτογαλλία, πολύ θα ήθελαν να κουρευτεί το ελληνικό χρέος, ώστε να υπάρχει προηγούμενο και για τα δικά τους κουρέματα.
Η κυρία Λαγκάρντ λοιπόν ζητά ώς ΔΝΤ να γίνει βιώσιμο το χρέος και δεν δέχεται τις προτάσεις της Γερμανίας, αφού δεν περιέχουν κούρεμα.
Αποτέλεσμα ; Μπλοκάρεται η ελληνική δόση.
Επι της ουσίας αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα, διότι η χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας θα γίνεται κανονικά (με τα λεφτά της δόσης) χωρίς να έχει εγκριθεί ακόμη η δόση. Κάτι σαν προκαταβολή δηλαδή, έως ότου εγκριθεί. Αυτό συμβαίνει ήδη και απαντά σε όλους όσοι αναρωτιούνται πώς γίνεται να έχουμε ακόμη λεφτά, αφού λέγαμε οτι τα ταμειακά μας διαθέσιμα τελειώνουν στις 16 Νοεμβρίου. Μας δίνουν κύριοι, γιαυτό έχουμε. Επιβιώνουμε ακόμη με δανεικά (και προφανώς αγύριστα αφού δεν είναι βιώσιμο το χρέος μας) και οι δανειστές μας γνωρίζουν πολύ καλά οτι θα είναι αγύριστα. Αλλά έχουν τα δικά τους προβλήματα που είναι ασφαλώς πολύ μεγαλύτερα απο το πρόβλημα που τους δημιουργεί η Ελλάδα. Είναι οτι βλέπουν αυτό που έρχεται για την Ιταλία, την Ισπανία, την Γαλλία.
Το Eurogroup θα επαναληφθεί την ερχόμενη Δευτέρα. Στο διάστημα ατό οι υπουργοί Οικονομικών θα προσπαθήσουν να βρούν μια συμβιβαστική λύση. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά λογικά σκεπτόμενοι μπορούμε να πούμε οτι έχουν όλο το χρόνο που χρειάζονται για να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις και να βρούν λύση. Για εμάς το θέμα είναι μεν σημαντικό, αλλά δεν είναι τόσο επείγον. Είτε εγκριθεί η δόση είτε δεν εγκριθεί, όσο συνεχίζεται η χρηματοδότηση δεν πτωχεύουμε.                                               

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : ΜΗN ΨΑΧΝΕΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΟΘΙ !...


«Το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε και τα δικά της προβλήματα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελεί άλλοθι για την κάλυψη των αδυναμιών αλλά και την αναποφασιστικότητα της Ευρώπης να αναλάβει πρωτοβουλίες για τον τερματισμό της κρίσης», είπε ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας χθες στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, σε οικονομικό συνέδριο που τελεί υπό την αιγίδα της νορβηγικής κυβέρνησης.

Ενώπιον πυκνού ακροατηρίου, ο πρώην πρωθυπουργός τόνισε ότι δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το «άλλοθι» «ιδιαιτέρως μετά και την πρόσφατη έγκριση του προγράμματος από την ελληνική Βουλή».

Στο ίδιο πλαίσιο, είπε ότι η χώρα ανέλαβε για μια ακόμη φορά και την ευθύνη και το κόστος, όπως κάνει τρία χρόνια τώρα, ότι πρόκειται για μια «τιτάνια προσπάθεια με πρωτόγνωρα αποτελέσματα για όλο τον κόσμο» και πως
«ήρθε η ώρα να αναλάβει και η Ευρώπη τις ευθύνες που της αναλογούν».
«Τώρα, πριν να δεχτεί συντριπτικό πλήγμα η Δημοκρατία στην Ευρώπη, η Ευρώπη οφείλει να επιβεβαιώσει ότι στηρίζεται σε αρχές», τόνισε.

Ο κ. Παπανδρέου έκανε λόγο για πρωτόγνωρη κρίση που αναδεικνύει τις δομικές αδυναμίες του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος και του Ευρώ, «τα οποία πρέπει με κάθε τρόπο να διαφυλάξουμε και να ενισχύσουμε» και οι οποίες
«επιβεβαιώνουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την ανάγκη να λάβουμε άμεσα τολμηρές αποφάσεις».
«Θέλουμε περισσότερη Ευρώπη. Με κοινές αποφάσεις, όχι ο καθένας μόνος του. Με πραγματική αλληλεγγύη, όχι αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων», είπε. «Το λέμε εδώ και 3 χρόνια», συνέχισε, για να προσθέσει ότι «πολλοί δεν μας άκουγαν» και «πολύτιμος χρόνος χάθηκε». «Αν σηματοδοτήσουμε όμως έστω και τώρα έμπρακτα αυτή μας τη βούληση, θα έχουμε κάνει ένα άλμα», υποστήριξε

Επίσης, στην ομιλία του ο κ. Παπανδρέου έδωσε έμφαση στα θέματα της διαφάνειας και των σχετικών πρωτοβουλιών που ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΦΙΑΣΚΟ !...


Ο κ. Στουρνάρας έφυγε χθες για να παρευρεθεί στο Eurogroup δηλώνο-ντας «είμαστε πανέτοιμοι». Και εννοούσε πώς η ελληνική κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στις δεσμεύσεις της και έλαβε τα πλέον απεχθή και ιδιαιτέρως σκληρά για την ελληνική κοινωνία μέτρα. Μέτρα που απειλούν με ανθρωπιστική καταστροφή τους ήδη εξαντλημένους ψυχικά και σωματικά έλληνες πολίτες, μετά από τρία χρόνια αβεβαιότητας και αγωνίας για ένα ευρωπαϊκό αύριο.
 
Χθες, η Ευρώπη απεδείχθη κατώτερη των περιστάσεων. Μετά από 20 σχεδόν ώρες συνομιλιών, σκληρών διαπραγματεύσεων και αντεγκλήσεων, οι δανειστές δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε ένα κοινά αποδεκτό σχέδιο για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Η σύνοδος μέσα από τη διελκυστίνδα μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας κατέληξε σε ένα μεγαλοπρεπές φιάσκο, μεταθέτοντας εκ νέου την επίλυση για την επόμενη Δευτέρα.. Μέχρι τότε η δόση μπορεί να περιμένει, η κυβέρνηση βρίσκεται ήδη σε νευρική κρίση και η χώρα στην εντατική. Και τούτο παρά την αναγνώριση των δανειστών πως η Ελλάδα τήρησε τα υπεσχημένα και ανέλαβε δεσμεύσεις εξοντωτικές οι οποίες λίγο έλειψαν να τινάξουν στον αέρα τη συνοχή της τρικομματικής κυβέρνησης.
 
Το ουσιαστικό διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο σημαντικό από την ίδια την εκταμίευση της δόσης, η οποία ωστόσο όσο καθυστερεί, σφίγγει τη θηλιά γύρω από την γονατισμένη ελληνική οικονομία. Ωστόσο, το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους είναι σοβαρότερο και αν δεν βρεθεί πραγματική λύση μπορεί να υπονομεύσει τη βιωσιμότητα της ίδιας της χώρας.
 
  Αποδεικνύεται σήμερα ότι το περίφημο PSI που διέλυσε το ασφαλιστικό και το τραπεζικό σύστημα της χώρας, ο ορυμαγδός των μέτρων, η κατακρήμνιση των εισοδημάτων, η καταστροφική αύξηση της φορολογίας και αυτές ακόμη οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ψηφίστηκαν πρόσφατα μετά βασάνων με το πολυνομοσχέδιο από τη Βουλή, είναι σταγόνα στον ωκεανό του χρέους. Με όλα αυτά και χωρίς άλλου είδους μέτρα για την περαιτέρω μείωσή του, το χρέος θα μειωθεί μόλις στο 140% περίπου του ΑΕΠ και σίγουρα δεν θα μπορεί να κριθεί βιώσιμο το 2020. Το ΔΝΤ, επικαλούμενο τις καταστατικές του υποχρεώσεις πιέζει την ευρωπαϊκή πλευρά και κυρίως τη Γερμανία να δεχθούν «κούρεμα» των ομολόγων που διακρατεί ο επίσημος τομέας, δηλαδή των ομολόγων που είχαν εξαιρεθεί από το PSI. Η Γερμανία αρνείται κατηγορηματικά, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο σημαίνει την καταβολή επιπρόσθετων χρημάτων από τους ευρωπαίους.
 
Στο τραπέζι των χθεσινών συζητήσεων ετέθησαν 18 (!) συνδυασμοί σεναρίων, που εξετάζουν μεταξύ άλλων μείωση των επιτοκίων δανεισμού, επιμήκυνση του χρόνου προσαρμογής, επαναγορά του υπάρχοντος χρέους που ισοδυναμεί με νέο κούρεμα των ήδη κουρεμένων ομολόγων του ιδιωτικού τομέα.

Μεταξύ των δυνητικών στρατηγικών για την βελτίωση της δυναμικής του δημοσίου χρέους της χώρας εξετάσθηκε να συμπεριληφθούν π.χ. η μείωση του επιτοκίου των διμερών διακρατικών δανείων που έλαβε η χώρα από τους ευρωπαίους εταίρους στα πλαίσια του πρώτου προγράμματος προσαρμογής και η επιστροφή τοκομεριδίων και κεφαλαιακών κερδών (διαφορά μεταξύ τιμής αγοράς και εξόφλησης στο άρτιο) των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ.
Η επιλογή αυτή θα μπορούσε να επιφέρει συνολική μείωση του λόγου δημοσίου χρέους προς ΑΕΠ έως και 9,5 μονάδες σωρευτικά την περίοδο 2012-2020. Ωστόσο από μόνες τους οι επιλογές αυτές δεν φαίνεται να επαρκούν για την επίτευξη του στόχου μείωσης του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020. Σημειώνεται ότι ήδη το μέσο επιτόκιο με το οποίο δανείζεται σήμερα η Ελλάδα από τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς της τρόικα κυμαίνεται ήδη σε χαμηλά επίπεδα (περίπου 2,15%).

Το ΔΝΤ παραμένει άκαμπτο να συμβιβαστεί με μια τέτοια λύση που στην πραγματικότητα είναι μη λύση και η Γερμανία από την πλευρά της παραμένει επίσης άκαμπτη μπροστά στο ενδεχόμενο του κουρέματος που αντιπροτείνει το ΔΝΤ.

Ως την ερχόμενη Δευτέρα που υποχρεωτικά λόγω εξαντλήσεως του χρόνου για την εκταμίευση της δόσης, οι δανειστές θα καταλήξουν σε κάποιο συμβιβασμό, είναι βέβαιον πως άπαντες θα επιδοθούν σε ένα μαραθώνιο παρασκηνιακών επαφών και διαβουλεύσεων.

Από την προηγούμενη όμως εμπειρία, διαφαίνεται πως θα προκρίνουν μια μεσοβέζικη λύση, υπό την πίεση των επερχόμενων γερμανικών εκλογών. Θα προτείνουν πιθανότατα ημίμετρα τα οποία θα συνοδεύονται από ακόμη μεγαλύτερες αντισταθμίσεις και αυτοματισμούς προσαρμογής της ελληνικής προσπάθειας. Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί σήμερα να εμφανισθεί αισιόδοξος για μια επιτυχή έκβαση, για μια καθαρή και οριστική λύση για το χρέος. Μια τέτοια εξέλιξη, αναντίστοιχη της ελληνικής υπερπροσπάθειας και της θυσίας των ελλήνων πολιτών, όχι μόνο το τη βιωσιμότητα του χρέους δεν μπορεί να εγγυηθεί, αλλά ούτε αυτή τη βιωσιμότητα της χώρας που θα συνεχίσει να βουλιάζει στην ύφεση και να απομακρύνεται από την ανάπτυξη.

Σ’ αυτή την ευαίσθητη αλυσίδα, ο πιο ασθενής κρίκος είναι η πολιτική σταθερότητα. Η κυβέρνηση έχει φορτωθεί ένα τεράστιο κόστος και η κοινωνία –το σπουδαιότερο- έχει φορτωθεί ένα δυσανάλογα μεγάλο βάρος. Οι αμφιβολίες, οι παλινωδίες, η διατήρηση της αμφισβήτησης, μόνο σε αποσταθεροποίηση μπορεί να οδηγήσει.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η οικονομία δεν μπορεί να ανταποκριθεί και η κοινωνία στα πρόθυρα της έκρηξης δύσκολα θα επιδείξει άλλη ανοχή, εισπράττοντας μια τόσο προσβλητική και απαξιωτική «απόρριψη» των θυσιών της. Μετά από τρία χρόνια αγωνίας στην κόψη του ξυραφιού, το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι ήδη ξεπερασμένο. Διάδοχος του φόβου είναι η απογοήτευση και της απογοήτευσης, είναι μόνον η οργή που οδηγεί σε ανεξέλεγκτες εκρήξεις.
Η κυβέρνηση οφείλει να το λάβει αυτό σοβαρά υπόψη της και να εξηγήσει πάση θυσία στους διεθνείς «συμμάχους» και τους εταίρους της πως εκείνοι πλέον είναι εκτεθειμένοι απέναντι στην Ελλάδα και πως οδηγούμεθα με μαθηματική ακρίβεια σε ευρωπαϊκό εκτροχιασμό.

Το πρόβλημα πια δεν είναι ελληνικό και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπισθεί. Διαφορετικά ουδείς μπορεί να εγγυηθεί την ήδη κλονισμένη ευρωπαϊκή συνοχή.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ !...

 
Αγαπητέ Αλέξη,
 
Οι προβληματισμοί της επιστολής αυτής εδράζονται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση και εν δυνάμει ισχυρός διεκδικητής της εξουσίας.

Με αυτό το δεδομένο, προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι, πλην της άρνησης των μέτρων και των μνημονίων, δεν έχει καταφέρει ακόμη να καταθέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση, ένα συγκροτημένο σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Για την ακρίβεια, δεν έχει ακόμη ολοκληρωμένη πρόταση ούτε καν σε ό,τι αφορά τον τρόπο διαπραγμάτευσης που θα επέλεγε έναντι των δανειστών. Πλην, βεβαίως, του αφορισμού ότι «θα καταγγείλει» τα μνημόνια και θα ζητήσει «κούρεμα» του χρέους.

Σύμφωνοι, θα καταγγείλει. Και θα πιέσει για «κούρεμα». Μετά ; Αν υποθέσουμε ότι οι δανειστές κάθονται στο τραπέζι, με αυτούς τους όρους, τι ακριβώς θα τους προτείνει για τα περαιτέρω; Ποιο είναι το ολοκληρωμένο σχέδιο που θα παρουσιάσει, ώστε να γίνει αποδεκτό;

Η ερώτηση αυτή έχει νόημα, Αλέξη, διότι συνδέεται με το σχέδιο δράσης - άμεσης δράσης - που οφείλει να έχει ένα κόμμα εξουσίας, ειδικά σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε.

Πώς θα αναμορφωθούν τα δημόσια οικονομικά ; Ας υποθέσουμε ότι αρκεί η φορολόγηση των «πλουσίων». Πώς ορίζει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ τους πλούσιους; Από ποιο επίπεδο εισοδήματος ή περιουσίας και πάνω; Με ποιον τρόπο θα τους φορολογήσει ώστε να μη διαφεύγουν τα εισοδήματα; Πώς θα ξεπεράσει τα εμπόδια που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση ως προς τον έλεγχο και τη «σύλληψη» του μεγάλου πλούτου;

Κι επειδή μόνο οι «πλούσιοι» μάλλον δεν θα… φτάσουν, ποια είναι εν ολίγοις -συγκεκριμένα- η πρότασή σας για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος στην Ελλάδα ;

Σε αυτά τα ερωτήματα δεν έχετε ακόμη δώσει απαντήσεις…

Πέραν όμως του θέματος των εσόδων, δεν έχουν υπάρξει αναλυτικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ούτε για την αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, ούτε για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατί άραγε ;

Το μείζον θέμα όμως για τη χώρα, ελπίζω ότι θα συμφωνήσουμε σε αυτό, είναι η οικονομική ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα. Χωρίς ανάπτυξη τίποτε δεν γίνεται, ακόμη κι αν μας χαριστούν τα χρέη.

Όσοι ασχολούνται γνωρίζουν ότι κεντρικές θέσεις στο πρόγραμμά σας έχουν ο ισχυρός δημόσιος τομέας και η συλλογική, η λεγόμενη «κοινωνική», επιχειρηματικότητα, με έμφαση και στην τοπικότητα.

Ωστόσο, επειδή όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η αποτελεσματικότητα -ανεξαρτήτως ιδεολογικής αφετηρίας- εξαρτάται τελικά από τις διαδικασίες, δημιουργεί απορία το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση για το εναλλακτικό μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας των υπό κρατικό έλεγχο επιχειρήσεων (μια και το υφιστάμενο έχει ξεκάθαρα αποτύχει), ούτε και μια τεκμηριωμένη παρουσίαση των άλλων μορφών επιχειρηματικότητας που ευαγγελίζεστε.

Ομοίως και για τον τραπεζικό τομέα, που έχει ρόλο κλειδί στην οικονομία. Εσείς υποστηρίζετε ότι οι λεγόμενες και «συστημικές» τράπεζες θα πρέπει να περάσουν στον έλεγχο του δημοσίου.

Για πάντα ; Αν ναι, τι αλλαγές σκοπεύει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μη βρεθεί η ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με τα φαινόμενα του πρόσφατου παρελθόντος;

Προσωρινά ; Πώς θα διασφαλιστεί μελλοντικά η επάνοδός τους στον ιδιωτικό τομέα; Και με ποιους όρους; Θα υπάρχουν άλλες ιδιωτικές τράπεζες κι αν όχι γιατί;

Κι εν τέλει, ποιο είναι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την ίδια την ιδιωτική πρωτοβουλία ; Τι θέση έχει αυτή στο κοινωνικοοικονομικό του όραμα; Τι ρόλο θα παίξει σε ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης;

Ποιες είναι οι κατά τον ΣΥΡΙΖΑ βασικές αρχές που θα διέπουν το καθεστώς εργασίας, τις σχέσεις εργοδότη - εργαζόμενου, το θεμελιώδες ζήτημα της
ασφάλισης της υγείας και της συνταξιοδότησης ; Διότι το μόνο σίγουρο είναι πως οι σχέσεις αυτές δύσκολα θα επιστρέψουν στις συνθήκες του παρελθόντος. Το παλιό σύστημα, ειδικά σε ό,τι αφορά την ασφάλιση και τη σύνταξη, είχε χρεοκοπήσει πριν ακόμη ξεσπάσει η κρίση. Απλώς οι πολιτικοί μας πετούσαν την μπάλα όλο και πιο κάτω, ώσπου… έσκασε.

Η έλλειψη απαντήσεων σε αυτά τα ερωτήματα (και σε πολλά ακόμη) ίσως να μην αποτελέσει εμπόδιο για την κατάληψη της εξουσίας, αγαπητέ Αλέξη. Στη μέχρι τώρα πορεία της χώρας, ελάχιστοι κυβέρνησαν επειδή είχαν δώσει πειστικές απαντήσεις. Οι περισσότεροι κέρδισαν εκλογές «καβάλα» σε παροχές και σε αόριστες υποσχέσεις.

Γι' αυτό και φτάσαμε ως εδώ.

Η σημερινή συγκυρία, όμως, δεν συγχωρεί. Αν έλθετε στην εξουσία χωρίς οργανωμένο και ρεαλιστικό σχέδιο για τη διακυβέρνηση της χώρας, το πιθανότερο είναι ότι θα το μετανιώσετε πικρά. Πολύ πικρά.

Και μαζί σας η ελληνική κοινωνία.

ΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ...ΕΝΟΣ !...


Ο πρωθυπουργός του μικρού Λουξεμβούργου και επικεφαλής του Eurogroup Ζ. Κ. Γιούνκερ έσωσε χθες την επίφαση αξιοπρέπειας για τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης: Αρνήθηκε να συμμετάσχει στην άτυπη σύσκεψη των υπουργών Οικονομιών Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Γερμανίας, που συνεκλήθη με πρωτοβουλία του Σόιμπλε, για να χαραχθούν οι κατευθυντήριες γραμμές για τη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup.
 
Είναι απαξιωτικό, στα όρια της απρέπειας, να θεωρείται συνομιλητής του Βερολίνου η εκτός αγορών ημιθανής Ισπανία, η υπό προθεσμία ολίγων μηνών πριν από την κατάρρευσή της Ιταλία, αλλά και η βαλλόμενη από τα διασταυρωμένα πυρά Σόιμπλε-Πέντε Σοφών και Economist Γαλλία... Πρόκειται για παρηγορητική χειρονομία στις ταπεινωμένες Μαδρίτη και Ρώμη ή για συνειδητή περαιτέρω υποβάθμιση του ειδικού ευρωπαϊκού βάρους της Γαλλίας ;
 
Πριν από μερικά χρόνια είχε τεθεί το ερώτημα αν στη διευρυμένη Ε.Ε. των «27» και στην Ευρωζώνη των «17» μπορεί να εξακολουθήσει να ασκεί ρόλο Διευθυντηρίου ο γαλλογερμανικός άξονας ή αν χρειαζόταν διεύρυνση της ηγετικής ομάδας, με τη συμμετοχή της Μαδρίτης και της Ρώμης. Σήμερα, ενώ στην πράξη η Ευρωζώνη ζει υπό το Διευθυντήριο του ενός, της Γερμανίας δηλαδή, ενώ η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Eurogroup ασκούν διακοσμητικό ρόλο σχολιαστή των αποφάσεων και των παλινωδιών και παλινδρομήσεων του Βερολίνου, ο Σόιμπλε δίνει ρόλο στους ηττημένους καθιστώντας τους συνυπεύθυνους με τη γερμανική πολιτική.
 
Το τοπίο στην Ευρωζώνη είναι ξεκάθαρο, με ορίζοντα τις γερμανικές εκλογές του προσεχούς Σεπτεμβρίου, η Γηραιά Ηπειρος θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τη δημοσιονομική κρίση με αποφάσεις της τελευταίας στιγμής, με εμβαλωματικές λύσεις, που δεν θα δεσμεύουν με μη αντιστρέψιμο τρόπο το Βερολίνο προς μια συνολική λύση θωράκισης. Με δύο λόγια, όπως λένε και στις ΗΠΑ, θα εξακολουθήσουμε να κλοτσάμε το τενεκεδάκι -to Kick the tin- χωρίς κανείς να σκέπτεται ότι το τενεκεδάκι έχει γίνει πολύ βαρύ και ότι, όποιος το κλοτσάει, κινδυνεύει να σπάσει το πόδι του.
 
Η πιο εντυπωσιακή εξέλιξη είναι η αιφνιδιαστική εξουδετέρωση της Γαλλίας, που μέσα σε λίγες μέρες απαξιώθηκε από τη διαρροή των διαβουλεύσεων του Σόιμπλε με τους Πέντε Σοφούς για το δημοσιονομικό πρόβλημα και την ανταγωνιστικότητά της, αλλά και από το χλευαστικό εξώφυλλο του Economist.

Εκτός μάχης η Γαλλία, γρήγορα εγκατέλειψε τη στήριξη στη Λαγκάρντ για καθαρή λύση στη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους και από ό,τι φαίνεται θα υποχωρήσει κατά κράτος στην απονεύρωση της Τραπεζικής Ενωσης από ό,τι μπορεί να ενοχλήσει τη γερμανική πλευρά.

Οι ιστορικοί του μέλλοντος σίγουρα θα συγκρουσθούν για το πότε συνθηκολόγησε η Γαλλία: Τον Νοέμβριο του 2012 με την υπογραφή του Ολάντ ή τον Οκτώβριο του 2010, όταν ο Σαρκοζί παραδόθηκε άνευ όρων στη Μέρκελ, στη συνάντηση κορυφής της Ντοβίλ, με κόστος το πρώτο κύμα επίθεσης των αγορών.

Θα επαναληφθεί δηλαδή η διαμάχη των ιστορικών για τη δεκαετία του '30, με την μια πλευρά να υποστηρίζει ότι όλα χάθηκαν όταν στις 7 Μαρτίου του1936 τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην αποστρατιωτικοποιημένη Ρηνανία, και την άλλη να θεωρεί ως μοιραία στιγμή τη Συμφωνία του Μονάχου τον Σεπτέμβριο του 1938, όταν Παρίσι και Λονδίνο προσυπέγραψαν τον ακρωτηριασμό της Τσεχοσλοβακίας.

Θα ήταν λάθος να συνδέσουμε τη γερμανική αναβλητικότητα μόνο με τις προεκλογικές σκοπιμότητες της Μέρκελ. Κυρίαρχο στην Ευρωζώνη, το Βερολίνο δεν έχει ακόμη κατασταλάξει προς ποια κατεύθυνση θα αξιοποιήσει την παντοδυναμία του.

Ξεκάθαρο τοπίο
Το τοπίο στην Ευρωζώνη είναι ξεκάθαρο. Με ορίζοντα τις γερμανικές εκλογές του προσεχούς Σεπτεμβρίου, η Γηραιά Ήπειρος θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τη δημοσιονομική κρίση με αποφάσεις της τελευταίας στιγμής, με εμβαλωματικές λύσεις που δεν θα δεσμεύουν με μη αντιστρέψιμο τρόπο το Βερολίνο προς μια συνολική λύση θωράκισης.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΡΑ !...


Τα τελευταία βράδια η εξωτερική θερμοκρασία πέφτει στους 12 βαθμούς Κελσίου, αλλά εμείς δεν ανάβουμε καλοριφέρ. «Αγάπη μου, φόρα μια ζακέτα. Τι θα κάνεις όταν πιάσουν τα πραγματικά κρύα ;». Σωστό... Ποιο είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο των ημερών ; «Παρήγγειλα πετρέλαιο»...
 
Τη διαφήμιση την ακούσατε ; «Μ' αρέσουν τα κρύα αστεία. Μου αρέσει να μου τα λένε στην ψύχρα. Μου αρέσει το κρύο νερό. Το κρύο μπάνιο σφίγγει το δέρμα», απαγγέλλει ο έρμος που προσπαθεί να συνηθίσει τις χαμηλές θερμοκρασίες - κάτι που εντός ολίγου θα αφορά πάρα πολλούς σε όλη την Ελλάδα.
 
Και όλα αυτά γιατί ; Για να χτυπηθεί το λαθρεμπόριο στα καύσιμα. Και πώς χτυπιέται ; Απλό, με την εξίσωση των φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης. Πες το κι έγινε... Καλό Πάσχα !
 
Και τι απέγινε ; Οι φόροι εξισώθηκαν, αλλά το πετρέλαιο κίνησης πωλείται ακριβότερα από το θέρμανσης επειδή, λέει, έχει και βιοντίζελ. Ωραία, αλλά η διαφορά τιμής δεν συνιστά κίνητρο για λαθρεμπόριο ; Προφανώς - αλλά όχι στην Ελλάδα, όπου οι λαθρέμποροι έχουν μπέσα και μόλις άκουσαν ότι έγινε η εξίσωση των φόρων αποφάσισαν να αλλάξουν επάγγελμα ! Σιγά που το αποφάσισαν : διότι πέρα από όλα αυτά, υπάρχουν και το - αφορολόγητο - ναυτιλιακό πετρέλαιο και οι εικονικές εξαγωγές, για να τα εκμεταλλευθούν και να βγάλουν ακόμα περισσότερα από πριν !
 
Βέβαια, οι φύλακες έχουν γνώση. Οι αρμόδιοι θα βάλουν GPS στα βυτία και θα παρακολουθούν την κίνηση κάθε λίτρου καυσίμου. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε πέρυσι τη Μεγάλη Εβδομάδα - και μπορούμε εύλογα να υποθέσουμε ότι η εφαρμογή του θα γίνει... καλό Πάσχα !
 
Και τι θα συμβεί σε λίγους μήνες ; Τίποτα σπουδαίο. Απλώς, χιλιάδες άνθρωποι θα ξεπαγιάζουν, τα κρατικά έσοδα θα μειωθούν αισθητά - οπότε μπορεί να χρειαστεί να περικοπούν λίγο ακόμα οι μισθοί και οι συντάξεις για να πιάσουμε τους στόχους - και το λαθρεμπόριο θα οργιάζει. Τρία στα τρία !
 

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ !...


Το Δ.Ν.Τ. υποχώρησε τον περασμένο Μάρτιο, δεχόμενο τις θέσεις της Ε.Ε., για το ελληνικό χρέος, τώρα, όμως, εμφανίζεται να θέλει εντελώς καθαρές λύσεις. Η διοίκηση του Ταμείου επικαλείται, για μιαν ακόμα φορά, το καταστατικό του, που λέει, πως δεν μπορεί να χρηματοδοτεί μη βιώσιμα χρέη, μόνο που αυτή την περίοδο, η επίκληση δεν φαίνεται νάναι τυπική, αλλά ουσιαστική.
 
Η Κρ. Λαγκάρντ, που διακόπτει την περιοδεία της στην Ασία για να είναι στις Βρυξέλλες για την κρίσιμη συνεδρίαση του eurogroup, επανέλαβε ότι το ταμείο «ζητά πραγματική και όχι πρόχειρη λύση για την Ελλάδα».
 
Σύμφωνα με την προκαταρκτική έκθεση της Ε.Ε., το χρέος της χώρας θα διαμορφωθεί στο 174,7% του ΑΕΠ το 2016, γεγονός που καθιστά πρακτικά αδύνατη, με τα σημερινά δεδομένα, τη μείωσή του στο 120% του ΑΕΠ το 2020. Γι’ αυτό και ο Ζ.Κλ. Γιούνκερ έθεσε την περασμένη Δευτέρα το θέμα της μετάθεσης του στόχου για το 2022, προκαλώντας έντονη -και δημόσια- αντίδραση της Κρ. Λαγκάρντ.
 
Με ορίζοντα τη συνεδρίαση της Τρίτης, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, όπως ξεκαθάρισε και ο εκπρόσωπος του ταμείου W. Murray. Aπό την πλευρά της Ευρώπης, το ενδεχόμενο ρήξης με το ΔΝΤ αποτελεί εφιάλτη. Πολλές χώρες βλέπουν τη συμμετοχή του, όπως και τη χρηματοδότηση ως προαπαιτούμενο για τη στήριξη της ευρωζώνης στην Ελλάδα, τόνισε ο Όλι Ρεν. «Ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατόν, ακόμα και επί της αρχής, να δράσει η ευρωζώνη χωρίς το ΔΝΤ», πρόσθεσε.
 
Εν μέσω αυτών των εξελίξεων, η Αθήνα τηρεί στάση αναμονής, ελπίζοντας σε λύση που θα αποδεσμεύσει τα 44,5 δισ. ευρώ, ενώ ταυτόχρονα διαπραγματεύεται την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία θα ρυθμίζονται τα θέματα του ειδικού λογαριασμού και της «ρήτρας» αποκλίσεων, από την οποία θα εξαρτηθεί αν θα κληθεί να πάρει σύντομα νέα μέτρα.
 
Με νεότερες δηλώσεις της από τη Μανίλα, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, είπε ότι είναι σημαντικό στο eurogroup της 20ής Νοεμβρίου να επιτευχθεί συμφωνία, που θα θέσει πάλι σε βιώσιμη τροχιά την οικονομία της Ελλάδας. Η ίδια τόνισε ότι οι Ευρωπαίοι νομοθέτες πρέπει να εφαρμόσουν πολιτικές δεσμεύσεις για να βοηθήσουν την ανάκαμψη της ευρωζώνης το επόμενο έτος.